Choose Your Own Adventure to seria, do której z pewnością wraca wielu fanów gier paragrafowych. Jeżeli nie w Polsce, to na świecie. Należę akurat do osób, niemających z nimi wcześniej styczności, zatem swój powrót mogę jedynie odnieść do tej kilkumiesięcznej przerwy, liczonej od momentu, gdy ostatnio recenzowałem książkę z wymienionej serii.

Kolejny tytuł, po który sięgnąłem, to „Race Forever”. Pierwsze wydanie gry ukazało się w roku 1983, był to siedemnasty tom. Reedycja z roku 2006 nadała jej pozycję numer siedem.

Jest to typowa paragrafówka, kierowana do dzieci w wieku około dwunastu lat. Bardzo ciężko obiektywnie ocenić taką grę, gdy ma się prawie trzy razy tyle lat. Nigdy nie ukrywałem, że według mnie, wiele tym książkom brakuje do ideału. Dawałem temu wyraz w poprzednich tekstach. Pytanie czy kolejny tom coś zmienia? Według mnie niestety nie, ale mam wrażenie, że coraz bardziej zaczynam rozumieć te gry. I nie chodzi o to, że dziecinnieję – wręcz przeciwnie. Być może powoli dorastam do tego, by zrozumieć, co autor chciał przedstawić.

Wszyscy wiemy, jak szybko dzieci czują się znudzone jakąś zabawą. Wiemy też, jak bardzo podobają im się wszelkiego rodzaju zwroty akcji, bogate w zaskakujące wydarzenia. Patrząc przez pryzmat tego, co wymieniłem, „Race Forever” i jej poprzedniczki posiadają te pożądane cechy. Ta ogromna liczba możliwych zakończeń (tutaj dostajemy 33 różne) w stosunku do niewielkiej objętości gry paragrafowej, to być może właśnie to, co przyciąga młodszych czytelników. Daje gwarancję tego, że się nie znudzą i będą czytać dalej, brnąć w różne, możliwe ścieżki i rozwiązania.

O mechanice nie ma co pisać, więc od razu przejdę do fabuły. Bohaterem jest młody chłopiec, który pod opieką swojego ojca szkoli się na kierowcę wyścigowego. Tak się złożyło, że leci właśnie samolotem do Afryki na jeden ze specjalnych wyścigów. Od tej pory to my będziemy kierować jego wyborami. „Race Forever” to gra paragrafowa o wyścigu, a w zasadzie o dwóch. Gdy docieramy na miejsce, mamy do wyboru udział w zawodach szybkościowych albo terenowych. Jeżeli nie będziecie mogli się zdecydować, to nie martwcie się. Po przejechaniu pierwszego wyścigu, gra pozwoli na uczestnictwo w kolejnym. A nawet gdyby nie było takiej możliwości, to przecież można zagrać od nowa. Tutaj ciekawostka. Na każdym z wyścigów mamy do wyboru dwa samochody. I na przykład do walki z czasem mamy do dyspozycji Audi TT lub Subaru WRX. Zaraz, zaraz… W którym roku ukazała się pierwsza edycja gry? No właśnie. Przypuszczenia, które miałem przy recenzji „House of Danger”, okazały się słuszne. Reedycja wprowadziła kilka modyfikacji w tekście. Nie są to wielkie zmiany, ale jak rozumiem, mają zapewnić jej odświeżenie i pozwolić bardziej się wczuć w rozgrywaną przygodę. Taka ciekawostka – pierwotnie samochodami do wyboru był Saab 900 Turbo i Lancia Stratos. Ta zmiana zdecydowanie była potrzebna.

Podczas zawodów tradycyjnie spotkamy się z najrozmaitszymi sytuacjami, począwszy od awarii promu, po krokodyle. Taki już urok tych książek, przynajmniej nie ma chwili na nudę. Na samym końcu znajdziemy jeszcze jedną ciekawostkę. Jest to „Adventurer’s Log”, czyli aż siedmiostronicowe miejsce, gdzie możemy zapisywać… coś. Właściwie to nie wiem co, ponieważ w grze niczego się nie zbiera i nie notuje. Pomimo tego, że „dorosłem” odrobinę do gier z serii Choose Your Own Adventure, to nie zmienię zdania co do zapychaczy. Coś takiego nie powinno mieć miejsca.